به نقل از «آفتاب»

با دلایل ابتلا به سنگ مثانه آشنا شوید

تاریخ انتشار: ۲۵ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۱۰۰۴۴

آفتاب‌‌نیوز :

سنگ‌های کوچک مثانه اغلب به طور خود به خود قابل عبور هستند، اما در صورت وخیم شدن، نیاز به مداخلات پزشکی دارند و در غیر این صورت منجر به عفونت و عوارض دیگر خواهند شد.

برخی از افراد مبتلا به سنگ مثانه هیچ مشکلی حتی در صورت بزرگ شدن سنگ‌ها ندارند، اما اگر این سنگ‌ها منجر به تحریک دیواره مثانه و یا متوقف کردن جریان ادرار شود، علائم و نشانه‌ها می‌توانند گسترش یابند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سنگ مثانه به طور کلی با عدم تخلیه به موقع یا کامل ادرار در ارتباط است. در بیشتر موارد یک بیماری زمینه‌ای می‌تواند مانع تخلیه کامل مثانه شود. رایج‌ترین شرایطی که باعث سنگ مثانه می‌شوند، معرفی شده اند:

بزرگ شدن غده پروستات: بزرگ شدن غده پروستات یا هایپرپلازی خوش خیم پروستات، می‌تواند منجر به بروز سنگ مثانه در مردان شود.

اعصاب آسیب دیده (مثانه نوروژنیک): به طور معمول، اعصاب حامل پیام از مغز به عضلات مثانه هستند. اگر این اعصاب در نتیجه سکته مغزی، آسیب نخاعی یا دیگر شرایط بهداشتی دچار آسیب شوند، مثانه قادر به تخلیه کامل نخواهد بود.

التهاب مثانه: سنگ مثانه در اثر التهاب مثانه می‌تواند اتفاق بیفتد. عفونت‌های دستگاه ادراری، و پرتودرمانی لگن می‌توانند هر دو باعث بروز التهاب مثانه شوند.

سنگ کلیه: سنگی که در کلیه‌ها تشکیل می‌شود، همان سنگ مثانه است به طوری که گاهی سنگ‌های کوچک کلیه به حالب مثانه راه می‌یابند و اگر راه خروج نداشته باشند، می‌توانند در مثانه بزرگ شوند.

در کشور‌های در حال توسعه سنگ مثانه بخصوص در کودکان به خاطر کم آبی بدن، عفونت و یک رژیم غذایی کم پروتئین رواج دارد. در دیگر نقاط جهان، سنگ مثانه بخصوص در مردان بالای ۳۰ سال رخ می‌دهد.

عموما، سنگ‌های مثانه از عواملی به وجود می‌آیند که پیشگیری از آن عوامل زمینه ساز دشواری است، اما می‌توان شانس ابتلا به سنگ‌های مثانه را با رعایت نکات زیر کاهش داد:

در مورد علائم و نشانه‌های غیرمعمول ادراری سوال کنید و در مورد آن‌ها آگاهی داشته باشید: تشخیص و درمان زودهنگام پروستاتی که بزرگ شده و یا هر عارضه اورولوژیک دیگری، می‌تواند احتمال خطر ابتلاء به سنگ‌های مثانه را کاهش دهند.

مقدار زیادی آب و مایعات بنوشید: نوشیدن حجم زیادی از مایعات، به‌خصوص آب می‌تواند به جلوگیری از ایجاد سنگ‌های مثانه کمک کند، چراکه مایعات، غلظت املاح موجود در مثانه را کاهش داده، آن را رقیق می‌کند. اینکه چه مقدار آب مورد نیاز شما است، بستگی به عوامل زیر دارد: سن، اندازه بدن (جثه)، سلامتی و سطح فعالیت. از پزشک تان بپرسید مقدار مناسب مایعات مورد نیاز شما چه میزان است.

منبع: خبرگزاری ایرنا

منبع: آفتاب

کلیدواژه: سنگ مثانه مثانه سنگ های مثانه سنگ مثانه سنگ ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۱۰۰۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تصاویر دیده نشده از محمدرضا شجریان

آفتاب‌‌نیوز :

محمدرضا شجریان، خواننده محبوب و استاد آواز موسیقی اصیل ایران در سال ۱۳۱۹ در شهر مشهد در خانواده‌ای مذهبی متولد شد. پدرش قاری قرآن بود و صوت قرآن را از ۸ سالگی به محمدرضا که صدای خوشی داشت نیز آموخت.

شجریان با اولین معلم موسیقی خود در سال ۱۳۳۶ زمانی آشنا شد که برای تحصیل به دانشسرای مقدماتی مشهد وارد شد. وی دو سال بعد علاوه بر تلاوت قرآن، برای رادیو خراسان آواز‌های بدون موسیقی را نیز اجرا کرد.

شجریان که پس از دریافت دیپلم از دانشسرای عالی، به استخدام آموزش و پرورش درآمده بود از سال ۴۶ پس از چند سال تدریس در دبستان‌های مشهد به تهران منتقل شد. وی در تهران نزد اسماعیل مهرتاش درس آواز آموخت و همزمان خوشنویسی و نوازندگی سنتور را نیز پی گرفت.

اولین اجرا و ضبط صدای شجریان در پاییز سال ۴۶ در غالب برنامه «برگ سبز شماره ۲۱۶» از رادیو ایران پخش شد. اما او به دلیل اینکه پدرش می‌خواست نام «شجریان‌ها» با قرائت قرآن شناخته شود، در برنامه‌های رادیویی خود را با نام «سیاوش بیدکانی» معرفی کرد. تا اینکه در سال ۱۳۵۰ پدرش به خوانندگی آواز توسط وی رضایت داد و شجریان با نام خود در رادیو و تلویزیون حاضر شد. او در سال ۱۳۵۰ با فرامرز پایور آشنا شد و آموزش سنتور و ردیف آوازی «صبا» را نزد وی آغاز کرد.

شجریان همزمان با هوشنگ ابتهاج، شاعر پرآوازه متخلص به «سایه» آشنا شده و به واسطه وی همکاری با برنامه «گلها» در رادیو را آغاز کرد. محمدرضا شجریان در این مدت در رادیو با بزرگان موسیقی نظیر احمد عبادی، حسن کسایی، جلیل شهناز، فرهنگ شریف و فرامرز پایور قطعات بسیاری را اجرا کرد.

شجریان آموزش سبک آوازی «طاهرزاده» را از سال ۱۳۵۱ نزد «نور علی خان برومند» آغاز کرد و در سال ۱۳۵۲ نیز با عبدالله دوامی آشنا شد و ردیف آوازی وی را آموخت. او در همان سال در کنار هنرمندان بی نظیر موسیقی سنتی ایران نظیر محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، جلال ذوالفنون و ناصر فرهنگ‌فر به عضویت مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به سرپرستی داریوش صفوت پیوست.

سال ۱۳۵۴ شجریان به همراه محمرضا لطفی و ناصر فرهنگ‌فر در «جشن هنر شیراز» کنسرت «راست پنجگاه» را اجرا کردند. محمدرضا شجریان که پیش از انقلاب سال ۵۷ رادیو ملی را مانند بسیاری دیگر از هم دوره‌های خود ترک کرد. وی به همراه محمدرضا لطفی و حمایت هوشنگ ابتهاج که او هم پس از رویداد تلخ میدان ژاله از کار در رادیو دست کشیده بود، کانون «چاووش» را بنیان گذاشت.

شجریان با کانون چاووش که اکثر اعضای آن از گروه شیدا و عارف بودند آثار بسیاری را خواند که تعداد زیادی از آن‌ها محتوای انقلابی و ملی داشتند. «شب نورد» یا (برادر نوجوونه) از چاووش ۲ و «سپیده یا ایران‌ای سرای امید» و «ایرانی به سر کن خواب مستی» از چاووش۶، «همراه شو عزیز» و «ایران خورشیدی تابان دارد» از چاووش، از جمله این آثار هستند.

منبع: خبرگزاری ایلنا